جواهرات پنهان لوور
به گزارش آثارنیوز، موزه «لوور» در قلب پاریس، خانه مجموعه شگفت آوری از اشیا تاریخی و آثار هنری است. بیشتر مردم می دانند که «مونالیزا» و «پیروزی بالدار» در این موزه نگهداری می شود، اما «لوور» محل نگهداری آثار پرارزش دیگری است که کمتر شناخته شده اند.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، موزه لوور، واقع در قلب پاریس که بزرگترین و پربازدیدترین موزه جهان است، در اصل قلعه ای بود که در اواخر قرن دوازدهم میلادی ساخته شد اما در سال ۱۷۹۳ به یک کاخ سلطنتی و در نهایت به یک موزه عمومی تبدیل شد. معروف ترین اثر آن «مونالیزا» اثر لئوناردو داوینچی است که لبخند معمایی آن، سالانه میلیونها بازدیدکننده را به خود جذب می کند. از دیگر آثار برجسته لوور می توان به تندیس یونان باستان «ونوس دمیلو»، مجسمه «پیروزی بالدار ساموتراس» و نقاشی «آزادی هدایتگر مردم» اثر یوژن دلاکروا اشاره نمود.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
پیروزی بال دار!
چرا همه می خواهند با «مونالیزا» عکس بگیرند؟
مجموعه موزه لوور که بیشتر از ۳۸۰ هزار شیء را در خود جای داده است، هزاران سال تاریخ را در بر می گیرد و شامل طیف وسیعی از تمدن هاست. در ادامه به منتخبی از آثار قابل توجه این موزه می پردازیم.
«پرتره زنی از دربار میلان» ( La Belle Ferronnière)
به جز «مونالیزا» نقاشی های بیشتری از «داوینچی» در «لوور» نگهداری می شود. یکی از این نقاشی ها «پرتره زنی از دربار میلان» است که با نام «La Belle Ferronnière» هم شناخته می شود. هویت واقعی این زن هنوز مشخص نیست.
«لئوناردو» این نقاشی را در اولین دورانی که در میلان اقامت داشت و به سبک «اسفوماتو» خلق کرده است. «اسفوماتو» روشی است که در آن سوژه، خطوط مشخصی ندارد و بنظر می رسد که با پس زمینه ترکیب شده است. در نتیجه، لئوناردو حتی با کشیدن پرتره، صحنه ای بسیار پویا خلق کرده است. بانویی که در این نقاشی به تصویر کشیده شده است به سمت چپ خود چرخیده است، گویی که توجه او توسط کسی جلب شده است. در نهایت، نور هم جزئیات صورت و لباس تزئین شده‌ی او را در مورد توجه قرار داده است.
«گاو سلاخی شده»
تابلو نقاشی «گاو سلاخی شده» شاهکار هنر هلندی اثر «رامبرانت» است. یک تکه گوشت بزرگ از میله چوبی در فضایی تاریک آویزان شده است. شخصی پوست را کنده و سر لاشه را جدا کرده است، هیچ عضو دیگری در داخل حیوان دیده نمی گردد. این هنرمند با قلم موهای ضخیم نقاشی کرده است تا گوشت را واقعی جلوه دهد.
این نقاشی هم مانند بسیاری دیگر از آثار هنری هلندی قرن ۱۷، موضوعی واقع گرایانه را عرضه کرده است اما معنای عمیق تری در آن نهفته است. با این وجود، مفهوم آن هنوز نامشخص است، یا بهتر است بگوییم هیچگاه بر سر معنای او توافق حاصل نشد. در طول قرن ها تفاسیر زیادی از این نقاشی شده است.
یکی از تفسیرهای مطرح شده این است که این نقاشی نشانگر «ممنتو موری» است که عبارت هنری و نمادین که یادآور اجتناب ناپذیر بودن مرگ است.
«رامبرانت فان راین» به اندازه ای شهرت دارد که ما حتی امروزه این نقاش چیره دست هلندی را با نام کوچک صدا می زنیم. او که تابلوهای نقاشی با موضوعات مختلفی همچون منظره و صحنه های تاریخی و اسطوره ای را خلق می کرد، در قسمت اعظمی از قرن هفدهم میلادی چهره برجسته هنر هلند بود. او علاوه بر این که تعدادی از مهم ترین پرتره های گروهی عصر طلایی هلند را خلق کرده است، حدود ۸۰ خودنگاره در قالب تابلو نقاشی و طراحی از خود بجای گذاشت.
بهره گیری استادانه «رامبرانت» از نور، او را به یکی از محبوب ترین نقاشان در میان هنردوستان امروزی تبدیل نموده است. تابلوهای نقاشی «گشت شبانه» و «کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ» از مشهورترین آثار هنری او به شمار می روند.
«تابوت متعلق به Tamutnefret»
در طول دودمان نوزدهم مصر باستان (۱۲۹۲ تا ۱۰۷۵ قبل از میلاد) یک تابوت زیبا در مصر ساخته شد. این تابوت در نزدیکی شهر باستانی «تبای» کشف شده است.
تابوت از جنس چوب تولید شده است و به طرز شگفت انگیزی با رنگ و طلا تزئین شده است و روی آن تصاویری از خدایان مصری مانند «ازیریس» و همین طور نوشته های بسیار پیچیده به خط هیروگلیف نقش بسته است. همانطور که مرسوم بود، این نوشته ها در حقیقت جملات مخصوص خاکسپاری است که برای همراهی مردگان در مسافرت آنها به زندگی ابدی نوشته می شدند. این شیء تاریخی چشم گیر ۱۹۲ سانتی متر طول و ۵۹.۵ سانتی متر عرض دارد.
«لاماسو»
در قرن هشتم قبل از میلاد، پادشاه «سارگون» بر امپراتوری آشور حکومت می کرد. روزی تصمیم گرفت که پایتخت جدید انتخاب نماید. او محوطه بزرگی را انتخاب نمود که «دور شاروکین» یا «دژ سارگون» نام گرفت و ساخت آن شروع شد. با اینحال سارگون درگذشت و پسر و جانشین او پایتخت را در «نینیوه» (نینوا) بازسازی کرد و «دور شاروکین» را رها کردند.
این محوطه تا قبل از آن که در سال ۱۸۴۳ میلادی ازطریق یک عتیقه شناس فرانسوی کشف شود، فراموش شده بود.
نقش برجسته های کم ارتفاع باورنکردنی نشان دهنده کارهای آن زمان مانند تیراندازی با کمان و رژه های نظامی بمنظور تجلیل از پادشاه همچون آثاری است که کشف شده است. روی درها، گاوهای نر بزرگ بالدار با صورت انسان ساخته می شد. آنها ایزدان محافظی به نام «لاماسو» را به تصویر می کشند که در نقاط راهبردی اقامتگاه پادشاه قرار می گرفتند.
«تزئینات کاخ داریوش یکم در شوش»
دیرینه شناسی در طول قرن نوزدهم میلادی خصوصاً در شرق و خاورمیانه شاهد یک دوره بزرگ پیشرفت بود. در سال ۱۸۸۴ میلادی و ۱۸۸۶ میلادی دو عتیقه شناس فرانسوی محوطه ای را کاوش کردند که چند سال قبل توسط کاوشگر دیگری کشف شده بود. این مکان کاخ داریوش یکم در شوش بود.
قوانین آن زمان و استعمار اجازه جابجایی کل محل ها را می داد، بدین سبب این اقامتگاه منتقل شد و تا حد زیادی در موزه لوور سرهم شد.
«آپارتمان ناپلئون سوم»
«لوور» در اصل کاخی بود که پادشاهان، وزیران و درباریان در آن سکونت داشتند و از آن بازدید می کردند. یک بخش از این موزه هنوز هم مانند قرن ۱۹ باقی مانده است. بخشهایی از این بخش قدیمی موزه آپارتمان های «ناپلئون سوم» است که از مجموعه ای از اتاق ها و فضاهای مملو تزئینات، اسباب مجلل، صندلی های نفیس و میزهای بسیار طولانی تشکیل شده است. در آن زمان این اتاق ها به نخست وزیر «امپراتوری دوم» تعلق داشتند. این اتاق ها بعداً و در سال ۱۹۸۹ به وزیر دارایی رسیدند و بعد از آن موزه لوور تبدیل به موزه شد و آپارتمان ها به روی بازدیدکنندگان باز شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب