باستان شناسان سراغ گورهای ناشناخته کوه خواجه رفتند
آثارنیوز: گمانه زنی گورهای محوطهی کوه خواجهی سیستان بمنظور مستندنگاری تدفین ها و ارائهی گاه نگاری دقیق، شروع شد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، رضا مهرآفرین ـ سرپرست هیأت دیرینه شناسی کوه خواجه در استان سیستان و بلوچستان ـ تدفین های سنگ چین را یکی از آثار شاخص کوه خواجه معرفی نمود که به فراوانی در بخش های مختلف کوه به چشم می خورد و درباره ی آنها اظهار داشت: تا حالا پژوهش مستقلی درباره ی گورها انجام نشده و تاریخ گذاری آنها همیشه مورد اختلاف باستان شناسان بوده است. بدین سبب انجام یک پروژهی میدانی بمنظور سامان دهی و مستندنگاری این تدفین ها و همین طور ارائهی یک گاه نگاری دقیق برای آنها امری ضروری بود.
این عتیقه شناس افزود: گمانه زنی بمنظور ساماندهی گورهای محوطهی جهانی کوه خواجهی سیستان با حمایت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان و مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با تیمی متشکل از پنج عتیقه شناس در سطوح فوقانی کوه خواجه شروع شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه بابلسر با اشاره به اهداف و فرضیه های مطروح شده در این پروژه، اظهار داشت: کوه خواجه مهم ترین عارضهی برجستهی دشت سیستان است که در ۲۰ کیلومتری جنوب غرب زابل به شکل جزیره ای کوچک در دریاچهی هامون واقع شده و حداکثر ارتفاع این کوه از سطح دشت ۱۲۰ متر و قطر آن حدود دو و نیم کیلومتر است.
مهرآفرین اضافه کرد: این کوه با نام «اوشیدا» در اوستا آمده است. این کوه حداقل در سه دین زرتشتی، مسیحیت و اسلام از تقدس ویژه ای برخوردار بوده است و همین عنصر تقدس همیشه آنرا به یکی از پرجاذبه ترین مناطق مذهبی سیستان و بلوچستان برای زیارت و خاکسپاری تبدیل نموده است.
سرپرست هیأت دیرینه شناسی کوه خواجه اظهار داشت: علاوه بر عامل تقدس، موقعیت ژئوپولیتیکی این کوه از ایام باستان سبب شده که همچون پناهگاهی امن و قابل دفاع باشد و حداقل از سدهی سوم پیش از میلاد بر سطح و دامنه های آن، بناهای قابل توجهی چون قلعه کافرون، قلعه چهل دختر، قلعه کک کهزاد و... ساخته شود.
بنابر گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی، کوه خواجه بعد از شهر سوخته، دومین محوطهی باستانی سیستان و بلوچستان است که هدف بررسی ها و جستجوهای دیرینه شناسی قرار گرفته است و تا حالا باستانشناسان و پژوهشگرانی چون استاین، هرتسفلد، گولینی، سیدسجادی، محمود موسوی، سرور عنیمتی، سیده لیلا بنی جمالی، کوروش محمدخانی و... به مطالعه و تحقیق پیرامون کوه خواجه و بناهای آن پرداخته اند.
مهرآفرین، عضو هیأت علمی دانشگاه بابلسر اظهار داشت: در طرح بررسی فشردهی دیرینه شناسی دشت سیستان در سال ۱۳۸۵ حدود ۱۷ محوطهی باستانی در سطح و دامنهی کوه خواجه شناسایی شد که باتوجه به گاه نگاری نسبی انجام شده، دو دورهی استقراری اشکانی ـ ساسانی و سده های میانی اسلامی برای استقرار آن پیشنهاد شده است. علاوه بر بناهای شاخص تاریخی کوه خواجه، آثار و یافته های شاخصی چون آتشگاه، نقاشی های دیواری، گچ بری، گل برجسته، آتشدان سنگی و عناصر و تزئینات بی نظیر معماری بر اهمیت تاریخی این کوه افزوده است.
منبع: آثارنیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب