کشف مهم در قلب آمازون
به گزارش آثارنیوز، باستان شناسان دسته ای از شهر های گمشده را در جنگل های بارانی آمازون کشف کردند که حدود ۲۰۰۰ سال پیش خانه حداقل ۱۰ هزار کشاورز بوده است.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، مجموعه ای از تپه های خاکی و جاده های مدفون در اکوادور برای اولین بار بیشتر از دو دهه پیش توسط دیرینه شناسی به نام «استفان روستین» مورد توجه قرار گرفت، اما در آن زمان این دیرینه شناس مطمئن نبود که این محوطه ها چگونه با هم ارتباط دارند.
این دیرینه شناس با همکاری محققان، دیگر یافته های جدید خویش را اخیرا در مجله ساینس منتشر نموده که در آن، نقشه برداری با فناوری سنسور لیزری نشان داده است این مکانها بخشی از شبکه متراکم سکونتگاه ها و راه های ارتباطی هستند که در دامنه های جنگلی رشته کوه های آند قرار گرفته و برای حدود ۱۰۰۰ سال بعنوان سکونتگاه مورد استفاده بوده اند.
به گزارش گاردین، «روستین»، که تحقیقات در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه را هدایت می کند، اظهار داشت: این محوطه یک دره گمشده از شهرها بوده است.
محققان دریافتند این شهرها بین سالهای ۵۰۰ پیش از میلاد و ۳۰۰ تا ۶۰۰ بعد از میلاد توسط مردم «اوپانو» اشغال شده بودند؛ دوره ای که تقریبا همزمان با امپراتوری روم در اروپا بود.
ساختمان های مسکونی و تشریفاتی که روی بیشتر از شش هزار تپه خاکی ساخته شده بودند توسط مزارع کشاورزی با کانال های زهکشی احاطه شده بودند. بزرگ ترین جاده ها ۳۳ فوت (۱۰ متر) عرض و ۶ تا ۱۲ مایل (۱۰ تا ۲۰ کیلومتر) امتداد داشتند.
«آنتوان دوریسون»، از دیگر باستان شناسان مشارکت کننده در این مطالعه، اظهار داشت: در حالیکه تخمین جمعیت دشوار است، این منطقه دست کم ۱۰ هزار سکنه و شاید در اوج خود ۱۵ هزار یا ۳۰ هزار ساکن داشته است که این با جمعیت تخمینی لندن در دوره رومی که در آن زمان بزرگترین شهر بریتانیا بود، قابل مقایسه است.
«مایکل هکنبرگر»، دیرینه شناس دانشگاه فلوریدا که البته نقشی در این مطالعه نداشته است، هم اظهار داشت: این منطقه یک سکونتگاه بسیار متراکم و یک جامعه بسیار پیچیده است.
خوزه ایریارته، دیرینه شناس دانشگاه اکستر در رابطه با این یافته تاریخی اظهار نمود: ساخت جاده ها و هزاران تپه خاکی به یک سیستم کار سازماندهی شده نیاز داشته است. اینکاها و مایاها با سنگ خانه می ساختند، اما مردم آمازون معمولا سنگی برای ساختن نداشتند و با گِل ساخت و ساز می کردند.
آمازون بیشتر بعنوان یک بیابان بکر با گروههای کوچکی از سکنه در نظر گرفته می شد، اما اکتشافات اخیر به ما نشان داده است گذشته‌ی این منطقه چقدر پیچیده تر بوده است.
دانشمندان به تازگی شواهدی از جوامع پیچیده‌ی جنگل های بارانی پیدا کرده اند که پیش از تماس اروپایی ها با سایر نقاط آمازون، همچون در بولیوی و برزیل، وجود داشته اند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب