گزارش آثارنیوز؛
بررسی دو محوطه دیگر سد چم شیر
به گزارش آثارنیوز، بررسی دو محوطه تاریخی دیگر در چم شیر از وجود استقرارگاه های کوچ نشینی خبر می دهد ضمن این که باستان شناسان در جستجوهای خود قیچی و النگوهایی هم کشف کرده اند.
به گزارش آثارنیوز به نقل از مهر، محوطه های تاریخی دیگری در محدوده سد چم شیر مورد کاوش باستان شناسان مختلف قرار گرفته است. دو محوطه دیگر هم از ۱۴۹ محوطه موجودی که باستان شناسان در بررسی های اولیه به وجود آن پی برده بودند مورد کاوش قرار گرفت.
لیلا گرگری سرپرست هیئت دیرینه شناسی محوطه ۱۴۳ است که بعد از بررسی ها اعتقاد دارد این محوطه به صورت یک زمین صاف و هموار با شیب ملایم شرق به غرب در مجاورت رودخانه زهره و در حوضه آبگیر دریاچه سد چم شیر قرار گرفته که در بررسی سطحی شواهد پراکنش سفال در آن دیده نشده است ولی در مرکز محوطه، بقایای دیوار سنگی در جهت شرقی غربی قرار گرفته است، ازاین رو به منظور روشن شدن وضعیت این سازه یک ترانشه به ابعاد ۳ در ۱۴ متر بر روی این سازه به وجود آمد.
این دیرینه شناس در ادامه از بررسی و کاوش در ترانشه ای با ابعاد ۵ در ۱۰ متر در جهت شمال اطلاع داد که کاوش در آن منجر به دیده شدن دو فضای مجزا با دیوارهای سنگ چین شده است و داخل آن هم پراکنش سفال وجود داشته اند. ازاین رو از آنها نمونه برداری شد تا مطالعات بیشتری روی آنها صورت گیرد.
سرپرست هیئت دیرینه شناسی با اشاره به اینکه در داخل یکی از فضاها بقایای یک سکوی سنگی و بر روی آن تعداد قطعات سفالی در ارتباط با یک ظرف به دست آمد خاطرنشان کرد: در بخشی از این ترانشه و چسبیده به دیوار سنگ چین یکی از فضاها شواهد یک فضای کوچک سنگی که کف آن با سنگ ریز، فرش شده است به دست آمد.
گرگری اظهار داشت: بر مبنای نوع ساختار و کم بودن ارتفاع سازه ها و همینطور تعداد کم قطعات سفال میتوان احتمال داد با یک استقرار موقت روبرو می باشیم هر چند اثبات این گفته احتیاج به مطالعات و کسب اطلاعات بیشتر دارد.
محوطه دیگری که مورد بررسی قرار گرفته در ارتباط با کاوش محوطه ۰۶۳ سد چم شیر است که در آن بقایای حداقل سه واحد معماری آشکار شد. ازاین رو با عنایت به نوع معماری و عدم کف سازی، انباشت نهشته های آبرفتی در درون فضاها، فقدان ظروف ذخیره سازی همچون خمره های سفالی بزرگ و حضور یافته های ویژه همچون قیچی، النگو و سنگ پاشنه در میتوان کاربری این محوطه را استقرارگاهی کوچ نشینی پیشنهاد کرد.
مصطفی خزایی سرپرست هیئت دیرینه شناسی ضمن اشاره به این که محوطه ۰۶۳ در ۵ کیلومتری جنوب شرق تأسیسات سد چمشیر، در شمال کوه چم چرو در تراس جنوبی رودخانه زهره واقع شده خاطرنشان کرد: این محوطه در بررسی سال ۱۳۹۵ توسط محمدتقی عطایی شناسایی و بعنوان محوطه ای پرارزش برای کاوش ارائه شد.
در بررسی سطحی سال ۱۳۹۵ علاوه بر یافته های سفالی در ارتباط با قرون اولیه تا میانی اسلامی، بقایای معماری از لاشه سنگ و ملات گل در قسمت های غربی، مرکزی و شرقی آن رؤیت شده بود. علاوه بر این، در گمانه زنی سال ۱۳۹۸، محوطه ۰۶۳ به سرپرستی عطایی زیر نظر اکرم ندیمی پور مورد گمانه زنی قرار گرفت و در این گمانه زنی گمانه ای به ابعاد یک در یک و نیم متر در بخش بناهای شمالی محوطه ایجاد و در نتیجه گمانه زنی بخشی از یک دیوار با لاشه سنگ و ملات گل آشکار شد.
همچنین مشخص شد که محوطه در حدود یک متر نهشته باستانی دارد و بقایای آن با عنایت به سفال های کشف شده از گمانه زنی در ارتباط با قرون میانی اسلامی است. در اینباره خزایی اضافه کرد: با عنایت به ماهیت نجات بخشی پروژه، مهم ترین هدف کاوش آشکارسازی و ثبت و ضبط بقایای معماری مشهود در قسمت های مختلف محوطه و گردآوری حداکثر اطلاعات از لایه نگاری و توالی استقرار، مواد فرهنگی، کاربری و فرایندهای نهشته و پسا نهشته شدن محوطه بود ازاین رو با عنایت به نتایج بررسی سطحی سال ۱۳۹۵ و گمانه زنی سال ۱۳۹۸، در کاوش سال ۱۴۰۱ تمرکز بر خواناسازی بقایای معماری در قسمت های شمالی و جنوبی محوطه گذاشته شد.
خزایی در رابطه با یافته های این محدوده اظهار داشت: با عنایت به نوع معماری و عدم کف سازی، انباشت نهشته های آبرفتی در درون فضاها، فقدان ظروف ذخیره سازی همچون خمره های سفالی بزرگ و حضور یافته های ویژه مانند قیچی، النگو و سنگ پاشنه در، میتوان کاربری محوطه را استقرارگاهی کوچ نشینی پیشنهاد کرد.
سرپرست هیئت دیرینه شناسی اضافه کرد: از نظر قدمت میتوان بر مبنای حضور قطعات انگشت شماری سفال از نوع نقش کنده زیر لعاب و فیروزه قلم مشکی و قطعات شبه قبل از تاریخ بقایای معماری شناسایی شده را به قرن ۵ تا ۷ هجری یا قرون میانی اسلامی تاریخ گذاری کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب