یادگار کریم خان، جاذبه مغفول مانده شهر راز
به گزارش آثارنیوز، فارس شیراز، شهری با جذابیت های ویژه به حساب می آید که مهم ترین آنها، مردمان خونگرم و میهمان نواز و لهجه زیبا و روح نوازش است، در این میان، وجود قریب به ۲۰۰ مکان دیدنی، از بازار و مسجد و امامزاده و کلیسا تا بقعه و باغ و چاه و آرامگاه که در جای جای شهر راز پراکنده اند و شمار زیادی از آنها جزو آثار و اماکن و ابنیه بسیار دیدنی اما مغفول مانده است.
در کنار اماکن و جاذبه های تاریخی و فرهنگی مشهوری که حدودا همه علاقه مندان آنها را می شناسند و بازدیدی از آن داشته اند، اماکن و نقاطی هم وجود دارد که شاید نامش برای اهالی شهر راز هم آشنا نباشد، چه رسد به آنکه به دیدارش رفته و در مورد آن اطلاعاتی داشته باشد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، شیراز با وجود برخورداری از این پتانسیل بالا و شگرف و باوجود همه محبوبیتی که به هر واسطه نزد ایرانی ها و شمار کثیری از مردم جهان دارد، هنوز نتوانسته آنطور که باید و شاید در جذب توریست موفق عمل کند و شمار کسانی که بعنوان توریست شامل داخلی یا خارجی به برخی اماکن و نقاط دیدنی شیراز عزیمت و از آنها بازدید می کنند، طی یک هفته با زحمت به ۵۰ نفر می رسد.
در بین اماکن و آثار دیدنی و البته ثبت شده میراثی شیراز، باغ-تکیه، یا باغ-موزه "هفت تنان" است؛ مکانی که پیشینه آن به دوران زندیه باز می گردد؛ بن کوه "چهل مقام" و شمال "آرامگاه حافظ" جای گیر شده و دورانی پر رونق را در گذشته خود داشته است و الان، با همه جذابیتش، شمار بازدیدکنندگانش حتی در روزهای پایانی هفته، به عدد انگشتان یک دست هم نمی رسد!!
برای دیداری از باغ-موزه هفت تنان پنجشنبه را انتخاب کردیم با این نگاه که شاید شمار گردشگران بیشتر از سایر ایام باشد اما در این روزه نیمه تعطیل هفته هم این مکانِ به جا مانده از دوره زندیه، "کمتر از انگشتان یک دست" بازدید کننده داشت! توریستهایی که دو تن از آنها دانشجو بودند و با هدف پژوهش به این مکان آمده بودند.!
با وجود آثار تاریخی جذاب در این باغ و تعداد بسیار زیادِ سنگ ها و اشیاء با قدمت چندصدساله، نه توجه گردشگر ها چندان به آن جلب می شود و نه شیرازی ها در شهرگردی هایشان التفاتی قابل ذکر به آن دارند.
این در حالیست که به لحاظ جغرافیایی، باغ-موزه هفت تنان در نقطه خوبی قرار دارد و با عنایت به فاصله خیلی کم آن با اماکن مشهوری مانند آرامگاه و ورزشگاه حافظیه، باغ های جهان نما و دلگشا، دروازه قرآن و گهواره دید، پتانسیل بالایی برای جذب توریست دارد، اما میزان استقبال شیرازی ها و غیرشیرازی ها به این باغ تاریخی، قابل مقایسه با اماکن پیرامونی آن نیست.
سنگ قبرهای بی نام این باغ در کنار پنج نقاشی حک شده بر دیوارهای عمارت، به تنهایی جذابیت های فراوانی برای مخاطبان بوجود می آورد و در بخش دیگر باغ که دَربی جداگانه دارد، شاهد سنگ ها و اشیاء کوچک و بزرگ بسیار زیادی هستیم که می توانند برای هر مخاطبی جالب توجه باشند.
نکته عجیب و نگران کننده، تعداد ماموران و محافظان این بنا و این همه سنگ و اشیاء پرارزش است. در طول شبانه روز، همواره تنها یک نفر مسئولیت نگهبانی از این باغ-موزه را برعهده دارد که در نوع خود بسیار عجیب به نظر می آید. با عنایت به این که این باغ-موزه دارای دو قسمت جداگانه است و درب های آن هم با یکدیگر فاصله بسیاری دارد، معلوم نیست که در صورت بروز حادثه ای برای یکی از این دو قسمت، چه اتفاقی رخ خواهد داد. و آیا در صورت بروز سوء قصد برای ربودن اشیا تاریخی، تنها یک مامور، آن هم با دستان خالی، می تواند مانعی برای سارق یا سارقان احتمالی باشد؟ آیا حتما باید اتفاق، رخ دهد تا برای ایمنی بیشتر این مکان تدبیری اندیشیده شود؟
یکی از ایده هایی که می تواند در جلب نظر گردشگران به این باغ موثر باشد، تبدیل کردن بخش موزه باغ به کافه سنتی یا چیزی شبیه آن است. با عنایت به احتمال انتقال بخش عمده ای از اشیاء به آرامگاه حافظیه، اگر این قسمت از باغ-موزه هفت تنان با رعایت نکات ضروری به جایی برای گذراندن اوقات فراغت جوانان و خانواده ها تبدیل گردد، هم می تواند سبب درآمدزایی و اشتغال زایی شود و هم در افزایش تعداد بازدیدکنندگان بسیار موثر خواهد بود.
اما این تنها راه نجات باغ-موزه هفت تنان نیست و معرفی بیشتر آن به توریستهای داخلی و خارجی، همت مسؤلان مربوطه در اداره کل میراث فرهنگی استان فارس را می طلبد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، نقاشی های پنجگانه موجود که به شکلی مراحل مختلف سیر و سلوک را تصویرگر است، شامل تابلوهای "درویشی جوان، حضرت ابراهیم درحال ذبح حضرت اسماعیل، عاشق شدن و دلدادگی شیخ صنعان به دختر ترسا، حضرت موسی(ع) در لباس شبانی و درویشی با کشکول و تبرزین" بوده و هر یک حکایتی دارد و یک مرحله از مسیری که باید برای رسیدن، طی شود را نشان داده است.
"آقا صادق" نقاش دوره زندیه در تابلوی اول که درویش جوان را شبیه شاه عباس صفوی به تصویر کشیده یک بوق پشت این درویش آویزان کرده و درحالی که در یک دست چماقی دارد با دست دیگر تلاش می کند کشکول را از روی درخت بردارد. در واقع برای گذشتن از سیر و سلوک باید مراحل مختلفی را طی کرد. او ابتدا باید قال و قیل و سروصدا که در این تصویر نماد آن بوق است را از بین ببرد و بعد چماق را که نشان زور و قدرت است کنار بگذارد.
در تابلوی دوم که ذبح اسماعیل (ع) به دست حضرت ابراهیم(ع) تصویریگری شده؛ مقصود نقاش آن بوده که نشان دهد برای رسیدن به سلوک باید همانند ابراهیم در راه خدا از همه چیز خود گذشت و مانند اسماعیل مطیع امر خدا بود.
در تصویر وسط یا سوم که در ارتباط با شیخ صنعان است متوجه می شویم که برای رسیدن به سلوک نباید فریب زهد و تقوا را خورد. می دانیم که شیخ صنعان مظهر زهد و تقوا بود اما در یک شب عاشق دختری مسیحی (ترسا)می شود و دین و تقوای او جایش را به امور دنیوی می دهد. آنجاکه دختر از شیخ صنعان می خواهد شراب بخورد و او می خورد؛ می خواهد قرآن را پاره کند و او می کند و البته دست آخر هم شیخ به وصال نمی رسد.
تابلوی چهارم اما، موسی(ع) را نشان می دهد که درحال شبانی است. او که هم پیش از پیامبری و هم پس از آن شبان بود با همه کلیم الهی بودن چیزی برای خود نخواست. بنابراین از خود گذشتن و ساده زیستن مرحله دیگر از مراحل سلوک است.
و در نهایت تابلوی پنجم، تصویر درویشی است که نام و نشانی ندارد. او بر خلاف تابلوی اول نه چوب دارد و نه چماق و نه بوقی که با آن قال و قیل کند. هم دارایی درویش در این تصویر تبرزینی ست که نماد جدایی حق از باطل به حساب می آید و البته کشکولی. همان کشکول که در تابلوی اول روی درخت قرار داشت و در نقطه پنجم از مسیر سیر و سلوک، به دست درویش رسیده است.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، این تابلوهای نقاشی که با رنگ و روغن بر روی گچ کار شده، در سالهای ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ هجری شمسی توسط نقاش و هنرمند فقید؛ شادروان "محمدباقر جهانمیری" به همان طرح و نقش قدیمی تعمیر و تجدید شده است.
منبع: asarnews.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب