شناسایی دومین مثنوی تاریخ دار کتابخانه ملی
به گزارش آثارنیوز دومین مثنوی تاریخ دار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری توسط کارشناسان و لیست نویسان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران شناسایی شده است.
به گزارش آثارنیوز به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، حمزه مرادی بهرام، لیست نویس نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی با بیان این خبر اظهار داشت: کتابخانه ملی ایران دارای نسخه های فراوانی از مثنوی است که تاریخ کتابت آنها از قرن هشتم تا سیزدهم قمری را شامل می شود.
لیست نویس نسخ خطی سازمان اضافه کرد: قدیمی ترین نسخه تاریخ دار موجود در کتابخانه ملی ایران در ارتباط با سال ۷۱۵ و ۷۱۶ قمری (حدود ۳۸ سال بعد از مرگ مولانا) است و به تازگی هم دومین نسخه تاریخ دار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری شناسایی شده است.
مرادی بهرام همینطور خاطرنشان کرد: این نسخه نویافته مثنوی از دو جهت کتابشناسی و نسخه شناسی قابل بررسی است. کتاب هر شش دفتر مثنوی را دربردارد و در آغاز هر مثنوی هم دیباچه هر دفتر به خط رقاع آمده است.
لیست نویس نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی افزود: از جهت نسخه شناسی، نسخه در ۳۰۱ برگ بر روی کاغذ بخارایی نخودی به خط نستعلیق چهارستونی به خط محمد بن علا قرطاسی کتابت شده است. همینطور صفحه افتتاح هر دفتر دارای سرلوح و کتیبه مذهب و مرصّعِ دوره تیموری و به سبک شیراز است.
مرادی بهرام در ادامه اظهار نمود: آغاز نسخه با بیت معروف نی نامه «بشنو این نی چون شکایت می کند * از جدایی ها حکایت می کند» شروع شده و با بیت «جان را ریزد اندر بحر جان * تا شوی دریای بی حد و کران» آخر می پذیرد.
او در انتها تصریح کرد: مثنوی معنوی اثر مولانا جلال الدین بلخی، شاعر و عارف پارسی گوی است. این کتاب دارای ۲۶ هزار بیت و شش دفتر است و یکی از برترین کتاب های ادبیات عرفانی و حکمت ایرانی بعد از اسلام است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب