گزارش آثارنیوز؛
بندهای تخریب در برج آزادی!
پنجاهمین سال بهره برداری از برج آزادی زمانی جشن گرفته می شود که در کنارش 8 توپ شلیک شد و در ضمن این سال ها هر بار گزندی به آن وارد شده، کاشیهایش ریخته و دیوارهایش نم دارد و ترک برداشته است.
خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ مهر ماه سال ۱۴۰۰ برج آزادی می بایست پنجاهمین سال بهره برداری اش را جشن بگیرد. برجی که زمانی بعنوان دروازه ورود به پایتخت ایران شناخته می شد و هنوز هم پس از ۵۰ سال یکی از نمادهای ایران و تهران است. با تفاوت های بسیار. تفاوت هایی که از بی تفاوتی نسبت به این اثر تاریخی اعجاب انگیز حکایت دارد.
همین چند روز پیش بود که خبرگزاری مهر در گزارشی اطلاع داد که در روز سال تحویل، نیروی انتظامی مراسم رژه برگزار کرد و هلی کوپتری را در کنار برج به زمین نشاند. اما چند ساعت بعد، ارتش جمهوری اسلامی ایران، مراسم شروع سال تحویل را با شلیک ۸ توپ مشقی نظامی جشن گرفت.
گردشگر خارجی چه تصوری از این اتفاق خواهد داشت؟
توپ هایی که ارتعاش و صدای آن باعث شده بود وقتی کارکنان مجموعه برج آزادی به محل کار خود رفته بودند، شاهد بهم خوردگی وسایل روی میز و دیوارهایشان شوند و خبرنگاران حوزه میراث فرهنگی نیز ببینند که چند ترک در آخرین طبقه برج روی دیوارهای آن به طبقه بالای برج آزادی بروند و ببینند که شکاف هایی روی دیوارها به وجود آمده است. شکاف و ترک هایی که مدیران برج آزادی می گفتند جدید است ولی باید کارشناسان و متخصصان تأیید کنند که بر اثر ارتعاش آن توپ ها به وجود آمده است یا خیر.
ترک های روی بدنه برج آزادی
اگرچه شلیک توپ های نظامی در جوار برج تاریخی، بی لطمه نخواهد بود و گروه کارشناسی در ایام آینده به بررسی این مساله پرداخته و گزارش آنرا اعلام خواهند کرد، اما نباید فراموش کرد که این برج تاریخی ثبت شده در لیست میراث ملی؛ گزندهای بسیاری را در سال های اخیر دیده است.
از زمانی که اتومبیل ها از کنارش عبور کردند تا گذرگاهی که آن پایین زده شد و کنسرت ها و شلیک توپ هایی که در کنارش زدند. از داخل هم فروپاشی آن کم نبود. زمانی که یکی یکی کاشی های آن ریخت و کسی نبود که فکری به حال نم زدگی های آن کند.
نم زدگی داخل برج
چند روز پیش یکی از بازدیدکنندگان به دیدن طبقات برج آزادی رفت و به خانواده اش با افتخار نشان می داد که جای اسمش روی دیوار برج قرار گرفته است! یکی از راهنمایان از او پرسید. در این طبقه از برج، جایی که شما آنرا سوراخ کرده اید، خیلی سخت می شود رفت، چطور و با چه ابزاری این کار را کردید آیا عذاب وجدان ندارید که روی یک اثر تاریخی، به اصطلاح یادگاری نوشته اید؟
او گفته بود که برای مدتی ما قرار بود از آن محافظت نماییم فرصت داشتیم تا با میخ و چکش نام مان را روی دیوارهایش بنویسیم همین الان هم می توانم به آنجا بروم. می دانستم که دسترسی به این بخش از دیوار کار آسانی نیست و برای همیشه ماندگار می ماند.
چه عذاب وجدانی؟ اگر این کار درست نیست چرا شما الان به افراد اجازه می دهید جلوی چشمتان یادگاری بنویسند؟
دیوارنویسی ها
آن مرد درست می گفت همین الان هم در جای جای این برج تاریخی در صورتیکه دوربین ها و راهنمایان زیادی حضور دارند، باز هم می توان رد یادگاری نویسی را روی دیوارها مشاهده کرد چه از زمان قدیم و چه بتازگی.
یکی دیگر از راهنمایان این برج می اظهار داشت که تعدادی از افراد از ما کلیدی، ماژیکی چیزی می خواهند تا یادگاری روی در و پنجره یا دیوار بنویسند این دیگر شاهکار است!
چکه کردن های آب از سقف
شاهکار اما به مدیریت برج هم بر می گردد و به اتفاقاتی که پیرامون آن می افتد. بنای برج آزادی در اختیار بنیاد رودکی است اما فضای سبز اطراف برج آزادی تحت اختیار شهرداری است و بنا بر این مدیران برج، خبری از اتفاقاتی که پیرامون آن رخ می دهد، ندارند. بعنوان مثال کنسرت برگزار می گردد و توپ شلیک می کنند، گاهی چمن میدان را بر می دارند و گاهی آن چنان اطرافش را آبیاری می کنند که از هر گوشه برج آب می چکد. کف سازی اطراف تا دهه ۸۰ خوب بوده اما به جهت اینکه بودجه ای خرج شود، آنرا برداشته اند و باردیگر کفسازی کردند. همین هم سبب شده هنوز مشکل فضای سبز اطراف حل نشود.
در زمینه اتفاقاتی که برای این برج افتاده، مدیریت برج آزادی، بی توجهی بنیاد رودکی، سهل انگاری شهرداری تهران و ارگان های دیگر هم در آنها دخیل هستند. چون بعنوان مثال در داخل برج هم لطمه کم نیست. غیر از آن دیوارنویسی ها که در همه بناهای تاریخی هم دیده می شود، باید به بازدیدکنندگان اظهار داشت که مراقب چکه کردن آب از سقف و چه بسا ریزش قسمتی از کاشی یا سقف هم باشند چون نم زدگی در خیلی از نقاط این برج تاریخی دیده می شود. آنقدر که در جلوی آسانسور یکی از طبقات به وضوح می توان دید که آب از سقف چکه می کند.
ریزش کاشی های گنبد فیروزه ای را هر بازدیدکننده ای به آسانی می تواند ببیند. جایی که از آخرین نقطه سطح برج، آب به داخل آمده و سرما و گرما و ریزش آب حتی به کوچک ترین روزنه، سبب لغزش و در نهایت ریزش کاشی های آبی می شود.
هر چند که مقرر است در آینده کاشی های مورد آزمایش قرار گرفته در مرمت این بخش از برج جایگزین شوند اما تعدادی از افراد همچون احمد محیط طباطبایی تهران شناس بر این باور است که سنگ ها و کاشی ها از همان ابتدا در این برج، با کیفیت نبوده اند.
قرار بود در طرح اولیه، حریم اطراف برج به این صورت حفظ شود
غیر از آن، این برج زمانی بعنوان دروازه تهران شناخته می شد. جایی که می بایست افراد در مدت یک ساعت با جاذبه های گردشگری مقصد مورد نظرشان آشنا می شدند و به همین دلیل در فضای ده هزار متر مربعی چنین کاربری با امکانات به روز در اختیار مردم قرار می گرفت. در آن زمان صفحه های نمایشگر و صندلی هایی گذاشته بودند که کاربر با چند زبان مختلف می توانست اطلاعات گردشگری مقصدش را ببیند و بخواند و بشنود. یعنی سال ۴۹ یا ۵۰ که چنین امکاناتی برای این بخش از برج در نظر گرفتند؛ از تکنولوژی دهه ۷۰ بهره برده بودند. ولی الان این بخش از برج بلا استفاده است و دیگر کاربری ارائه اطلاعات را ندارد بلکه به محل فروش چای تبدیل گشته است.
سالن های دیگر نیز یکی کتابخانه است که زمانی تنها کتابخانه تخصصی تهران بود. دیگری تالاری برای نمایش آثار موزه ای است. در این تالار هر دو سال یکبار آثاری به معرض نمایش گذاشته می شود در تالار دیگری که نمایشگاه است، هر هنرمندی که بخواهند اجاره ای حدوداً دو میلیون تومانی برای نمایش آثارش می پردازد و یک هفته این بخش را در اختیار می گیرد.
زمانی مرکز دانستنی های گردشگری ایران بود
ممکن است گهگاهی هم نمایش یا فیلمی در سالن نمایش برج آزادی پخش شود. یا افرادی بخواهند بخش های مختلف برج را نگاهی بیندازند. اما به هر حال از هدفی که ۵۰ سال پیش تولید شده بود، خیلی فاصله دارد.
این برج زمانی محل نمایش با اهمیت ترین آثار تاریخی، همچون سنگی از کره ماه، منشور کوروش و لوح زرین بوده است اما الان می توان مشاهده کرد که غرفه هایی برای نمایش و فروش سنگ های زینتی در آن به وجود آمده است. قرار بود برج آزادی دروازه ای برای ورود به ایران باشد اما الان دروازه ای برای تهران هم نیست. چون مدیریت شهری می خواهد برج میلاد را جایگزین این برج تاریخی بعنوان نماد پایتخت کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب