نجات بخشی قلعه آلاجوق گرمی مغان لزوم دارد
به گزارش آثارنیوز رییس پژوهشكده دیرینه شناسی كشور اظهار داشت: نجات بخشی و ممانعت از تخریب ؛قلعه آلاجوق؛ واقع در شهرستان گرمی به علت راه اندازی سد عمارت ضروری می باشد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایرنا، بهروز عمرانی روز شنبه در بازدید از عملیات نجات بخشی قلعه آلاجوق در گرمی اضافه كرد: این قلعه كه جزو آثار شاخص تاریخی است در معرض تخریب بوده و عملیات كاوش و نجات بخشی آن به همت اداره كل میراث فرهنگی استان اردبیل شروع شده است.
رییس پژوهشكده دیرینه شناسی كشور تصریح كرد: قلعه آلاجوق از آثار مربوط به دوره میانی اسلامی و قرون چهارم و هفتم بوده و آثاری از معماری حفر شده مربوط به این دوره در صخره قابل مشاهده می باشد.
عمرانی اظهار داشت: معماری صخره ای به علت امنیت و نگهداری از منابع آبی مورد توجه بوده و كاوش ها در این منطقه نیازمند تمدید دوره است.
او همینطور اضافه كرد: این مجموعه در طراز شمالی استان واقع شده و در منابع و متون تاریخی از اهمیت ویژه برخوردار می باشد طوری كه شاهد تغییر مسیر تجارت و جریان های فرهنگی در این برهه تاریخی هستیم كه مطالعات به رفع ابهامات منجر خواهد شد.
رییس پژوهشكده دیرینه شناسی كشور اظهارامیدواری كرد با رعایت ماده 100 برنامه ششم و پیوست میراث فرهنگی، اعتبارات لازم برای تداوم كاوش ها اختصاص پیدا كند.
شهرستان گرمی مغان در شمال اردبیل واقع شده و یادگار ایران باستان و بجای مانده از دوران كهن تیموری و اشكانی است كه میراث فرهنگی نقش بسته در لابلای صفحات سرگذشتش اهمیت تاریخی این منطقه را فریاد می زند.
بر اساس اعلام اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل، گرمی با ثبت بیشتر از 220 اثر بیشترین آثار تاریخی ثبت شده در استان را دارد.
به گفته كارشناسان، آثار تاریخی گرمی بیشتر در درون تپه ها و قلعه های باستانی در خاك مدفون بوده و این خصوصیت در پاسداری از میراث فرهنگی این منطقه در رهگذر زمان نقش مهمی ایفا كرده است.
قلعه های تاریخی آنزر، یئل سویی و برزند در بخش انگوت، تپه های باستانی آغامعلی در بخش مركزی، تپه سلاله در روستای سلاله و خرمن تپه سی در روستای شیخ لر بخش موران و شاه تپه سی كه محل تاجگذاری نادر شاه افشار بوده از تاریخ پرفراز و نشیب و قابل تامل گرمی حكایت دارد.
از دیگر جاذبه های تاریخی گرمی قبور خمره ای و صندوقی شكل روی تپه های طبیعی كوچك در بخش موران است كه در میان مردم به نام (دوه بوینی) یعنی گردن شتر شهرت دارد.
سیدمحمد ابراهیمی در كتاب پژوهشی در جغرافیای مغان از بررسی های ژاك مورگان دیرینه شناس فرانسوی در سال 1901 میلادی در گرمی اطلاع داده و نوشته است: این دیرینه شناس اشیای بدست آمده از قبور تاریخی گرمی را از 2100 تا ابتدای هزاره اول پیش از میلاد تاریخ گذاری كرده است.
به عقیده صاحبنظران یافته شدن اولین پارچه بازمینه شطرنجی و نشان خورشید در روستای سلاله بخش موران كه در موزه ملی ایران نگهداری می شود، آثار ویران شده یك شهر در اطراف روستای شكراب در زمین های معروف به شت و قبر هایی احاطه شده از سنگ در بالای كوه صلوات از صفحات كتیبه ضخیم تاریخ گرمی است كه حیرت هر بیننده ای را برمی انگیزد.
گفته می گردد سنگ قبرهای تاریخی گورستان حفاظت شده روستای آلیله بخش مركزی گرمی با نقوش هندسی دوره اسلامی مربوط به تیموریان بوده و قدمت این سنگ ها به 750 سال پیش برمی گردد.
بر اساس تحقیقات باستان شناسان، شهر گرمی در قدیم الایام یكی از مراكز عمده استقرار اشكانیان بوده و آثاری از دوره اشكانی در روستاهای رمضانلو، دریامان و پرمهر این شهرستان كشف شده است.
6018
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب