کشفی بزرگ از مقبره 5000 ساله یک بانو
آثارنیوز: بزرگ ترین مجموعه جهان متشکل از مُهره ها در مقبره 5000 ساله «بانوی عاج» در اسپانیا کشف شد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، باستان شناسان بالاتر از ۲۷۰ هزار مُهره ظریف، که از صدف تولید شده اند، از مقبره حدودا ۵۰۰۰ ساله «بانوی عاج» در اسپانیا کشف کردند. بگفته باستان شناسان این مجموعه، بزرگ ترین مجموعه متشکل از مُهره است که تا حالا در جهان کشف شده است.
«لایوساینس» درباره ی این نویافته نوشت، این مُهره ها قسمتی از لباس های مجللی بودند که از کتان تولید شده است و با آویزهای عاج و کهربا تزیین شده بودند. این نکته نشان میدهد این لباس ها برای گروهی خاص از زنان با جایگاه اجتماعی بالا طراحی شده بودند.
باستان شناسان بین سالیان ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ میلادی یک مقبره بزرگ، معروف به آرامگاه «مونتلیریو» را در محوطه بزرگ والنسینا، که در۶ کیلومتری سویل واقع شده است کشف کردند. والنسینا یک سکونتگاه بزرگ متعلق به «عصر مس» است و این مقبره در حدود ۲۸۰۰ تا ۲۶۰۰ پیش از میلاد مورد استفاده قرار می گرفت. در داخل این مقبره، باستان شناسان هشت اسکلت کشف کردند که هفت مورد از آنها زن بودند.
«ساموئل رامیرز ـ کروزادو» (Samuel Ramírez-Cruzado)، زمین شناس دانشگاه سویل در اسپانیا در ایمیلی به «لایوساینس» اظهار داشت: «این نوع مقبره ها در ایبری رایج نیستند و در ایبری غیرمعمول است که بیشتر اجساد دفن شده در یک مکان، زن باشند.»
رامیرز ـ کروزادو و همکارانش برای درک کامل این مقبره منحصربه فرد، پنج سال را صرف مطالعه دقیق آن کردند. آنها یافته های خودرا در ۲۹ ژانویه در مجله «Science Advances» منتشر نمودند.
پژوهشگران با دقت تمام مُهره های کوچک و شبیه به صفحات دایره ای را تمیز کردند که در مجموع حدود ۱۵ کیلوگرم وزن داشتند. در مجموع، در این مقبره بالاتر از ۲۷۰ هزار مهره مجزا وجود داشت. آنها در مقاله خود نوشتند این تعداد «احتمالاً مجموعه مهره های مونتلیریو را به بزرگ ترین مجموعه ثبت شده در جهان تبدیل می کند.»
تحلیل مُهره ها نشان داد که آنها از صدف های گوش ماهی تولید شده اند و پژوهشگران برآورد کردند که برای ساخت این مُهره ها بالاتر از ۸۰۰ کیلوگرم از این صدف ها مورد نیاز بوده است. همچنین، آنها تخمین زدند ۱۰ صنعتگر برای ساخت این مُهره ها باید هشت ساعت در روز و به مدت هفت ماه کار می کردند.
هنگامی که تیم تحقیقاتی فیتولیت ها (بقایای میکروسکوپی سلول های گیاهی) موجود در خاکِ چسبیده به سوراخ های مرکزی مُهره ها را بررسی کرد، شواهدی از کتان؛ گیاهی که برای تولید پارچه های کتانی استفاده می شود یافتند.
بگفته «رامیرز ـ کروزادو» این مُهره های صدفی که رنگ سفید درخشانی داشتند، به پارچه های کتانی وصل شده و به عنوان لباس ها و دامن هایی برای مراسم های تشریفاتی مورد استفاده قرار می گرفتند. این لباس ها همین طور با آویزهای عاج و کهربایی که به صورت بلوط و پرندگان تراشیده شده بودند، بیشتر تزیین می شدند.
پژوهشگران در مقاله خود نوشته اند: «زنان با این لباس ها که در زیر نور خورشید می درخشیدند، احیانا تأثیر بسیار قدرتمندی بر اطرافیان خود داشتند.»
بگفته «رامیرز ـ کروزادو» مقدار زیاد مهره ها و میزان زمان و منابع ضروری جهت ساخت آنها نشان میدهد زنان دفن شده در مقبره مونتلیریو از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار بودند.
«رامیرز ـ کروزادو» اظهار داشت: «این زنان احیانا در زمان خود نقش های رهبری مذهبی و احیانا سیاسی را بر عهده داشتند و اداره یک مکان مقدس معروف را بر عهده داشتند؛ مکانی که در اطراف آن تجمع های مهمی با اهمیت اجتماعی زیاد برگزار می شد.»
«کاترینا ربای ـ زالسبری» (Katharina Rebay-Salisbury)، عتیقه شناس دوره پیشاتاریخ از دانشگاه وین که در این مطالعه خاص شرکت نداشته اما در پژوهش های دیگر این محوطه نقش داشته است، در ایمیلی به لایو ساینس اظهار داشت که «کل این محوطه فوق العاده غیرمعمول است» و مهارتهای استفاده شده توسط پژوهشگران «نشان دهنده لباسی است که بطور قطع جهت استفاده روزمره نبوده است.»
«رامیرز ـ کروزادو» نیز اشاره نمود که هیچ مقبره دیگری مشابه مونتلیریو پیدا نشده است که چنین مقدار استثنایی ای از اشیای تدفینی را در خود داشته باشد، و هنوز هیچ تحلیل DNA انجام نشده تا مشخص شود آیا زنان دفن شده در این مقبره از نظر بیولوژیکی با یکدیگر مرتبط بوده اند یا خیر.
منبع: آثارنیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب