گفت وگو با مدیركل گردشگری داخلی، بخش اول
سینوس لرزان گردشگری ایران تحت تاثیر عوامل داخلی و خارجی
به گزارش آثارنیوز، مدیرکل گردشگری داخلی اظهار داشت: سینوس گردشگری به سبب عوامل داخلی و خارجی گوناگون مدام درحال تغییر است و دولت جدید با بالاتر از صد چالش بحران زا در این زمینه روبه روست که باید رفع کند.
خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ چالش های حوزه گردشگری کم نیستند. خیلی از آنها تحت تأثیر عوامل داخلی و خارجی قرار دارند. کوچک ترین تحرکی در این عرصه، مستقیماً تاثیرش را روی گردشگری می گذارد حتی جنگ کشورهای دیگر اثری تأثیرگذار روی گردشگری ایران دارد به این علت سینوس گردشگری در ایران مدام درحال بالا و پایین رفتن است و همین مساله کافی است تا گردشگری ایران با بحران های مختلفی رو به رو باشد.
در این باره مصطفی فاطمی مدیرکل گردشگری داخلی وزارت میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری گفتگوی مفصلی با خبرنگار مهر داشت. با او درباره ی موضوعات مختلف حوزه گردشگری، چالش ها و اقدامات انجام شده در دولت قبل و برنامه های پیش روی دولت جدید در عرصه گردشگری با این مدیر با سابقه در عرصه گردشگری و میراث فرهنگی صحبت کردیم که بخش اول آن در ادامه می آید.
*بحث را از اینجا شروع می نماییم که بدانیم وضعیت گردشگری در ایران چگونه است و ایران چقدر توریست دارد؟
گردشگری در وضعیت بدی نیست. سفر در ذات آدمی است و ایرانیان هم مشتاق سفر هستند و به هر شکلی سفر می کنند اما این که آیا صنعت و اقتصاد گردشگری در این زمینه نقش آفرینی می کند یا نه؛ شاید به آن شکل که باید باشد نیست.
در حوزه گردشگری خارجی نیز در سالهای مختلف رویکرد های متفاوتی داشته ایم یعن ی برخی اوقات بازارهای گردشگری را تغییر دادیم و این تغییرات همیشه اشکالاتی را برای گردشگری به وجود می آورد. در کل گردشگری پیش می رود اما با بحران های جدی رو به روست. اگر چگونگی ایجاد بحران های گردشگری را در دنیا بررسی نماییم می بینیم که چند مورد هستند که بحران زا بوده اند. قسمتی از آن بحران ها به سبب عوامل طبیعی مثل گرما و سرما و سیل و زلزله است که تاثیرش را در نوع رفتار سفر می گذارد.
بخش دیگری از بحران ها بواسطه سلامت افراد رخ می دهد مثل کرونا. بحران های دیگری که به وجود می آید به سبب جنگ و نوسانات داخلی و خارجی کشورهاست ما در این زمینه هم مسائل مختلفی داشته ایم. موضوع بعدی که می تواند بحران بوجود آورد، در عرصه الکترونیک است. ارتباطات مجازی امروزه در دنیا یک اصل مهم در رفتار مسافران است. پهنای باند اینترنت و ارتباطات مجازی برای مسافران خیلی مهم می باشد. مسائل اقتصادی و مالی هم بحران به وجود می آورد. فقر مالی و توانمندی افراد برای سفر یک بخش است و بخش دیگر ارتباطات مالی است که باید با جاهای مختلف داشته باشید. همه این مسائل می تواند بحران زا باشد قسمتی از این بحران ها آنی است و تعدادی از آنها در طول زمان و مسیر اقتصادی رخ می دهد.
در بسیاری از کشورها، این بحران ها به ندرت اتفاق می افتد یا یک دوره ای دارد و تمام می شود به طور معمول هر کشور با یک یا دو بحران درگیر می شود ولی ایران به سبب ساختار موقعیت جغرافیایی مسائل اقتصادی و سیاسی و غیره که دارد؛ با بسیاری از این بحران ها مواجه می شود. حدودا هر کدام از این بحران ها به صورتی روی گردشگری آن هم اثر می گذارد و ضربه می زند.
ما سینوس سفر داریم در بعضی از پیک ها این سینوس کم و برخی اوقات زیاد می شود این نوسان باید متعادل باشد. ولی وقتی این سینوس خیلی بالا می رود یا خیلی پایین می آید برای دارنده تأسیسات گردشگری خوب نیست. چون باید در زمانی که مسافر هست، نیروی بیشتری را برای کار گیرد و در زمانی که مسافر ندارد، از آن همه نیرو نمی تواند استفاده نماید. ما با توریستهای خارجی می توانیم این سینوس را متعادل تر نماییم. منتها چند سالی است که در عرصه ورود توریستهای خارجی با مشکلاتی رو به رو شده ایم و اتفاقات مختلف روی این سینوس تأثیر گذاشته است.
اکنون دولت درحال تغییر است و دولت جدید می خواهد باید این مساله را مدیریت کند ولی با چالش های جدی رو به روست. شاید بالاتر از صد چالش بحران زا در گردشگری وجود دارد که هر کدام فرآیند طولانی برای حل شدن می خواهند. پس باید عزم کلی دولت و حاکمیت وجود داشته باشد و بپذیرند که گردشگری می تواند راهکار عبور از بحران های کشور باشد و ایران را به درستی معرفی نماید.
برای عبور از هر کدام از این بحران ها باید همه دولت عزم داشته باشند. باید نقش آفرینی گردشگری را به عنوان یک محرک بشناسیم. هر کدام از کشورهای اطراف که روی گردشگری متمرکز شدند؛ توانستند از بحران هایی که داشتند عبور کنند. چند سال پیش در دولت قبل سند توسعه گردشگری تدوین شده بود و نقش هر کدام از دستگاهها مشخص بود ولی دستگاهها وظایفشان را به درستی اجرا نکردند.
* در صحبت هایتان به صنعت گردشگری اشاره داشتید آیا گردشگری به مرحله ای رسیده که به آن صنعت بگوییم؟
ما جامعه ذی نفعانی را داریم که بصورت شبکه ای به هم متصل هستند و هر کدام از آنها در عرصه اقتصادی خودشان نقش آفرینی می کنند. اگر این خوشه را به عنوان خوشه اقتصادی ببینیم متوجه می شویم که کارکرد گردشگری، صنعتی است وقتی از صنعت ساختمان حرف می زنیم یک سری اجزا دارد و جامعه ذی نفعان گردشگری دقیقاً همان کارکرد را انجام می دهند. منتها تعداد افراد این جامعه بیشتر است و منافع آن هم به عموم بیشتر می رسد. در صنایع دیگر یک شرکت یا یک فرد هست که در نهایت سود واقعی را می برد ولی وقتی یک توریست وارد شهری می شود، تاثیرش را روی بسیاری از عوامل می گذارد منتها چون این عام تر است به چشم نمی آید. برای همین هست که هنوز در دولت نپذیرفته اند که گردشگری صنعت است. الان هم موضوع وزیر گردشگری در کمیسیون فرهنگی مجلس بررسی می شود. در صورتیکه ماهیت آن اقتصادیست درست است که جنبه فرهنگی هم دارد اما ماهیت اقتصادی آن کمتر دیده می شود.
* شما با توریستهای داخلی کشور سر و کار دارید به ما بگویید آیا رفتار و مدل سفر توریست ایرانی با توریست خارجی تفاوتی دارد؟ به نظرم مدل سفر یک فردی که بطورمثال در اتریش زندگی می کند با سفر یک ایرانی باید متفاوت باشد.
بله متفاوت می باشد. اقلیم، پیشینه تمدنی، فرهنگ و تمام اینها روی گردشگری و مدل سفر تأثیر می گذارد. بطورمثال همان فرد اتریشی که مثال زدید وقتی به سفر می رود در حقیقت از یک منطقه سرسبز بجای دیگری می رود و می خواهد جای متفاوتی را ببیند ولی ما در اقلیم خشک زندگی می نماییم و بیشتر می خواهیم به یک جای سرسبز برویم. این یک تأثیر اقلیمی است. تک تک عناوینی که شما در اجتماع می توانید روی افراد ببینید تاثیرش را روی سفر هم دارد. بطورمثال محدودیت ها سبب تغییر در رفتار سفر می شود. شما در شهری هستید که پارک آبی ندارید مسلماً می خواهید جایی بروید که پارک آبی داشته باشد.
* یعنی آیا یک توریست خارجی هم بواسطه نداشتند وضعیت مالی مناسب، ممکنست چادر زدن را بجای رفتن به هتل انتخاب نماید یا این که تلاش می کند سفرش نفعی هم به هتل برساند؟
مدل ها متفاوت می باشد. توریست خارجی از وب سایت هایی کمک می گیرد که هزینه اقامتش کمتر شود و هزینه اقامت را در جای دیگری خرج کند. ولی در ایران مدل سفرهای ما خانواده محور یا گروهی است. این مدل در هر نقطه ای از کشورمان متفاوت می باشد. بررسی کردیم افرادی که به جنوب کشور سفر می کنند عمدتا گروهی می روند ولی سفرهای شمال کشور مجردی است. سفر به مشهد به طور معمول خانوادگی به انجام می رسد و سفر به مرکز کشور نیز در گروههای کوچک دو تا سه نفره انجام می گیرد.
* این مساله به خاطر تفاوت های فرهنگی است یا مقصد هم مهم است؟
مقصد و هدف سفر مهم می باشد. برخی به طبیعت گردی علاقه دارند و برخی سفرهای مذهبی بیشتری می روند. ما نمی توانیم یک مدل را برای سفر ایرانیها مشخص نماییم. منتها تمایل استفاده از خانه های مسافر یا خانه کاشانه هایی که عمدتا هم بدون مجوز هستند، بیشتر است.
* به چه دلیل؟
محدودیت برای گرفتن مجوز یک بوم گردی یا تأسیسات گردشگری خیلی زیاد است. به این علت افراد ترجیح می دهند که به سمت گرفتن مجوز نروند. این محدودیت ها سبب می شود؛ هزینه تمام شده برای آنها افزایش پیدا کند در صورتیکه می تواند با یک برگه یا آگهی مجموعه ای که دارد را اجاره دهد. حجم کارهایی که باید یک مجموعه گردشگری دارای مجوز انجام دهد آنقدر زیاد است که سرمایه گذار نمی تواند رقابت کند.
این گفتگو ادامه دارد
منبع: آثارنیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب